Το Dodge Challenger είναι το όνομα, τριών διαφορετικών μοντέλων αυτοκινήτων στην αγορά από το τμήμα Dodge της Chrysler. Η πρώτη γενιά ήταν ένα “πόνι” αυτοκίνητο, το οποίο κατασκευάστηκε το 1970 με 1974, χρησιμοποιώντας την Chrysler Ε πλατφόρμα και μοιράζοντας τα βασικά συστατικά με το Plymouth Barracuda. Το μοντέλο επιδόσεις ήταν το Dodge Challenger R/T, με 383 CID Magnum V8, σε 335 ίππους, 300 ίπποι για το 1971, λόγω της μείωσης στη συμπίεση. Η στάνταρτ μετάδοση ήταν ένα εγχειρίδιο 3-ταχύτητας.
Προαιρετικά οι Dodge Challenger R/T, κινητήρες ήταν τα 375 bhp, 440 cu στο 7,2 L Magnum, το 390 bhp, 440 CID Έξι Pack και το 425 bhp 426 cu στο 7,0 L Hemi . Το Dodge Challenger R/T, ήταν διαθέσιμο είτε με οροφή ή μετατρέψιμο. Βάση μοντέλα hardtop και Dodge Challenger R/T hardtops, θα μπορούσε να καταδικαστεί με την πιο πολυτελή προδιαγραφή SE, η οποία περιλαμβάνει δερμάτινα καθίσματα, οροφή βινυλίου, ένα μικρότερο «επίσημο» πίσω παράθυρο και μια υπερυψωμένη εσωτερική κονσόλα που περιείχε τρεις προειδοποιητικές λυχνίες, μισάνοιχτη πόρτα, χαμηλού καυσίμου και ζώνες ασφαλείας.Το Dodge Challenger R/T, ήρθε με ένα ταμπλό Rallye που περιλάμβανε 150 μίλι/ώρα (240 km / h) ταχύμετρο, ένα στροφόμετρο 8.000 σ.α.λ. Η σέσουλα κουκούλα σέικερ δεν ήταν διαθέσιμη μετά από το 1971.
