Πάρκο Βερσαλλιών, ένα από τα μεγαλύτερα και πιο σημαντικότερα στην Ευρώπη. Αποτελείται από ένα σύνολο βεραντών, λουλούδι, χλοοτάπητες, θερμοκήπια, πισίνες, συντριβάνια και πολυάριθμα γλυπτά αποτελούν συνέχιση της αρχιτεκτονικής του παλατιού. Στη παραπάνω φωτογραφία βλέπουμε το εκπληκτικό Orangerie, το οποίο βρίσκεται στο πάρκο αριστερά έξω από το παλάτι.
Jules Hardouin ενσωματωμένο στο Mansart, περιλαμβάνει ένα μέρος του χειμώνα που καλύπτει την κεντρική στοά, μήκους 150 μέτρων με στοές πλευρά, που βρίσκεται κάτω από τις σκάλες, και το καλοκαίρι 6 στρογγυλού σχήματος, παρτέρια και μια λιμνούλα στο κέντρο. Το καλοκαίρι του 1000 δέντρα οργανώνονται σε σκάφες κατά μήκος των παρτεριών και το χειμώνα τα θέτουν και πάλι στην γκαλερί. Μερικές πορτοκαλιές από την Πορτογαλία, την Ισπανία και την Ιταλία, καθώς και λεμονιές και ροδιές από όλο τον κόσμο για περισσότερο από 200 χρόνια. Για το ωδείο, υπάρχει ξεχωριστό δρόμος και τεχνητή λίμνη. Έσκαψαν για να διακοσμήσουν τον άξονα με ένα βορρά-νότου, το οποίο χρησιμοποιήθηκε ως ένα στάδιο για παραστάσεις στη θάλασσα προ επαναστατικού καθεστώτος πριν το 1789. Αυτό το μεγάλο σώμα του νερού αντικατέστησε την ελώδη περιοχή που είναι γνωστή ως η «stinky λίμνη, η οποία αποτέλεσε την πηγή πολλών ασθενειών μεταξύ των κατοίκων των Βερσαλλιών.
Στη συνέχεια, επιστρέψαμε στον κύριο άξονα του πάρκου για να αρχίσει το ταξίδι κατά μήκος του Μεγάλου Καναλιού.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να περιηγηθείτε μέσα στο πάρκο Βερσαλλιών, όπως με ποδηλασία, γκολφ-τετραγωνικό πόδι, με βάρκα ή όπως εδώ σε αυτό το πλοίο.
Όλες αυτές οι ανέσεις που υπάρχουν, διότι το πάρκο εκτείνεται σε μια μεγάλη περιοχή και να το εξερευνήσετε με τα πόδια μέσα σε μια μέρα είναι αδύνατο. Ήμασταν στις Βερσαλλίες περίπου από τις 10 π.μ. έως τις 7 μ.μ. και είχαμε το χρόνο να δούμε ένα πολύ μικρό μέρος της. Από τα οχήματα, χρησιμοποιήσαμε μόνο το σκάφος. Παραπάνω βλέπουμε την διαδρομή μας.
Παλάτι και Channel είναι ειδικά κατασκευασμένο για προσανατολισμό προς τα δυτικά στο ηλιοβασίλεμα το βράδυ, η οποία αντανακλάται στο Μεγάλο Κανάλι, το μετέτρεψε σε ένα λαμπερό άξονα του πάρκου, αφήνοντας μια ευθεία του ορίζοντα. Η αξονική σύνθεση, η αυστηρή συμμετρία, η κανονικότητα των αρχών του κλασικισμού έθεσε τα θεμέλια του πάρκου από τον αρχιτέκτονα André του Le Notre. Συνήθιζε ένα σαφές, ενιαίο, αλλά την ίδια στιγμή που εφαρμόζονται πολλά οπτικά εφέ. Οι εργασίες για τη κατασκευή του πάρκου πήρε 40 χρόνια. Στον τόπο των παρτεριών, των σιντριβανιών, του Μεγάλου Καναλιού και των ωδείων ήταν βάλτος, δάση και λιβάδια. Η τεχνητή ισοπέδωση του τοπίου απαιτεί τεράστια χωματουργικά. Τα δέντρα παρουσιάστηκαν σε καροτσάκια από όλη τη Γαλλία. Χιλιάδες άνθρωποι, μερικές φορές όλη το στρατιωτικό σύνταγμα πήρε μέρος σε αυτό το εγχείρημα.
Ωστόσο, όταν φθασαμε στο κανάλι, ήμασταν μούσκεμα από την βροχή. Ο καιρός εκεί αλλάζει κάθε μισή ώρα.
Μετά από αναμονή στους ειδικούς χώρους αναψυχής των τουριστών για να σταματήσει η βροχή, πήγαμε στο πλοίο και ο καπετάνιος πήρε άδεια να συνεχίσει την περιήγηση στο κανάλι.
Grand Canal, η πιο πρωτότυπη δημιουργία του Le Notre, μεταμορφώθηκε σε άξονα Ανατολής-Δύσης σε μια μακρά, γεμάτα φως στην επιφάνεια του νερού. Το Canal χτίστηκε μέσα σε 11 χρόνια από το 1668 έως το 1679. Το μήκος του είναι 1.670 μέτρα. Υπήρχαν αμέτρητες θαλάσσιες παραστάσεις με μια ποικιλία από σκάφη. Το καλοκαίρι το κανάλι πήγε στο Βασιλικό Ναυτικό, και το χειμώνα έγινε ένα παγοδρόμιο. Το 1674 η Βενετία είχε στείλεί ένα δώρο στο βασιλιά δύο γόνδολες και τέσσερις γονδολιέρους που εγκαταστάθηκαν μέσα σε μικρές καλύβες κοντά στο κεφάλι του καναλιού, το οποίο έκτοτε ονομάζεται Μικρή Βενετία.
Περίμεναν από εμάς ψωμί ή άλλες λιχουδιές ως σημάδι δάγκωναν τις ουρές τους.
Μετά την επόμενη βροχή, συναντήσαμε ένα υπέροχο δέντρο.
Πίσω του η κατοικία της βασίλισσας Petit Trianon.
Χτίστηκε με διάταξη του Λουδοβίκου XV για ένα από τα αγαπημένα του πρόσωπα, αλλά μετά την προσχώρηση στο θρόνο του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΣΤ ‘το έδωσε στη σύζυγός του -Marie-Antoinette. Στη συνέχεια, χωρίς την άδεια της Βασίλισσας, ακόμη και ο ίδιος ο βασιλιάς δεν μπορούσε να πατήσει το πόδι του εκεί. Το παλάτι, που σχεδιάστηκε από τον Ange-Jacques Gabriel, είναι ένα παράδειγμα της μετάβασης σε ποιο ήρεμο Νεοκλασικισμό. Και οι τέσσερις τ πρόσοψης του κτιρίου είναι διαφορετικές, διακοσμημένα με τη τελευταία “αρχιτεκτονική” μόδα που εμπνέεται από τους ελληνικούς ναούς. Το κτίριο αποτελείται από τρεις ορόφους. Από τον πρώτο στο δεύτερο όροφο έχει μια μεγάλη σκάλα, η αίθουσα είναι πολυτελώς διακοσμημένο με πράσινο Νότιας Ιταλίας και λευκό φλεβώδης μάρμαρο. Κατά την κατάρτιση επιχρυσωμένο σφυρήλατο σίδηρο φράχτη κυριαρχείται από τα αρχικά της Μαρίας Αντουανέτας.
Ο δεύτερος όροφος από τα δωμάτια της βασίλισσας.
Ο τέταρτος όροφος η σοφίτα είναι του βασιλιά. Οι υπάλληλοι βρίσκονταν στον ημιώροφο, και όλα ήταν σχεδιασμένα έτσι ώστε να ελαχιστοποιηθεί το σημείο τομής τους με τους κατοίκους του παλατιού. Μετά την αναχώρηση από το παλάτι, ήμασταν στον αγγλικό κήπο. Τεχνητός βράχος και σπηλιά, περιτριγυρισμένα από πεύκα, έλατα και θάμνους αρκεύθου που μοιάζουν με τα τοπία της Ελβετίας. Δημιουργήθηκε με μεγάλη δυσκολία μέσα σε 4 έτη. Όπως και με όλα όσα επισημαίνονται με αξεσουάρ της βασίλισσας. Για παράδειγμα, αναπαύεται σε μια απομονωμένη τοποθεσία σε έναν πάγκο που καλύπτεται με το βρύο, θα μπορούσε να δει από απόσταση να πλησιάζουν οι άνθρωποι, και εάν είναι απαραίτητο για την αποφυγή των απρόσκλητων επισκεπτών, αφήνοντας το σπήλαιο από μια στενή σκάλα.
Πάνω από τη λίμνη ορθώνεται ένα οκταγωνικό σχέδιο στο Belvedere. Η πρόσοψή του είναι διακοσμημένη με θαυμάσια ανάγλυφα, όπως γιρλάντες φρούτων στην περιτονία, η κλίση, συμβολίζοντας τις εποχές, το θέμα της κηπουρικής και του κυνηγιού των αετωμάτων. Στο εσωτερικό, το δάπεδο στρωμένο με μωσαϊκό από μάρμαρο και οι τοίχοι είναι διακοσμημένοι με εξαίσια διακόσμηση.
Belvedere με θέα το Ναό της Αγάπης.
Αγγλικός κήπο μεταμορφώνεται σε ένα αγγλοκινέζικο αγρόκτημα της Βασίλισσας.
Βγαίνοντας από τη φασαρία της βασιλικής αυλής, η Marie Antoinette θέλησε να δημιουργήσει στον εαυτό της μια ήσυχη γωνιά όπου θα μπορούσε να απολαμβάνει όλες τις χαρές της αγροτικής ζωής. Έτσι, μια φάρμα με 11 σπίτια, διάσπαρτα στις ακτές των Μεγάλων Λιμνών, στο πνεύμα του χωριού Νορμανδίας. Πέντε από αυτούς που προορίζονται για χρήση από τη Βασίλισσα και των επισκεπτών της, περιέχει βασιλικό οίκο, αίθουσα μπιλιάρδου, μπουντουάρ, ένας μύλος και τυροκομείο. Άλλα τέσσερα σπίτια που εργάζονται οι αγρότες. Αυτό το αγρόκτημα είναι και χώρος κατοικίας τους, έχει επίσης αχυρώνες, τυροκομείο και Περιστερώνα. Το αγρόκτημα χρησίμευσε ως καταφύγιο σε διάφορα ζώα, ένα μικρό κοπάδι από 8 αγελάδες, ταύρους, 10 κατσίκες και περιστέρια. Ένα από τα σπίτια χρησιμοποιούταν για γεύματα. Και το τελευταίο κτίριο, ο Πύργος Marlborough ο πρωτότυπος φάρος, ένας τόπος προέλευσης των αλιευτικών σκαφών στην περιοχή των Μεγάλων Λιμνών. Κάθε σπίτι είχε ένα μικρό χωράφι, το οποίο μεγάλωνε αγκινάρες και κουνουπίδι. Οι κήποι περιβάλλονται από φράχτες καρπίνου και καστανιών. Επίσης χωρίζονται σε μικρούς οπωρώνες μήλων και κερασιών. Οι τοίχοι είναι καλυμμένοι με αναρριχώμενα κτίρια. Οι περιφράξεις των σκαλιών, οι στοές και τα μπαλκόνια ήταν διακοσμημένα με λευκά και μπλε κεραμικά αγγεία των γερανιών, ζουμπουλιών και άλλων λουλουδιών. Αργότερα, για την ταλάντευση των βασιλικών παιδιών έχτισε και μια πλατφόρμα για μπόουλινγκ.
Κάτοικος θέλει να βοηθήσει τους ταξιδιώτες οι οποίοι έχουν ξεστρατίσει.
Το Μεγάλο Τριανόν, μια εγκαταλειμμένη ελληνική εκκλησία.
