Ο Σωκράτης γεννήθηκε το 470 π.Χ. ή το 469 π.Χ και πέθανε το 399 π.Χ. Ο Σωκράτης ήταν Έλληνας Αθηναίος φιλόσοφος και μία από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες του Ελληνικού και παγκόσμιου πολιτισμού.
Ήταν γιος του Σωφρονίσκου και της Φαιναρέτης. Παντρεύτηκε σε μεγάλη ηλικία την Ξανθίππη. Ο Σωκράτης είχε έναν πολυάριθμο κύκλο πιστών φίλων, κυρίως νέων από αριστοκρατικές οικογένειες, απ’ όλη την Ελλάδα. Ορισμένοι από αυτούς έγιναν γνωστοί ως ιδρυτές φιλοσοφικών σχολών διαφόρων κατευθύνσεων. Οι γνωστότεροι ήταν ο Πλάτωνας και ο Αντισθένης στην Αθήνα, ο Ευκλείδης στα Μέγαρα και ο Φαίδωνας στην Ηλεία.
Ήταν γιος του Σωφρονίσκου και της Φαιναρέτης. Παντρεύτηκε σε μεγάλη ηλικία την Ξανθίππη. Ο Σωκράτης είχε έναν πολυάριθμο κύκλο πιστών φίλων, κυρίως νέων από αριστοκρατικές οικογένειες, απ’ όλη την Ελλάδα. Ορισμένοι από αυτούς έγιναν γνωστοί ως ιδρυτές φιλοσοφικών σχολών διαφόρων κατευθύνσεων. Οι γνωστότεροι ήταν ο Πλάτωνας και ο Αντισθένης στην Αθήνα, ο Ευκλείδης στα Μέγαρα και ο Φαίδωνας στην Ηλεία.
Από τη νεότητά του ο Σωκράτης είχε δείξει βαθύ ενδιαφέρον για τα θρησκευτικά, φιλοσοφικά και επιστημονικά προβλήματα του καιρού του. Οι φυσικές επιστήμες, οι κυριότερες τάσεις αντιπροσωπεύονταν τότε από την ιωνική σχολή που προσπαθούσε ν’ ανακαλύψει την προέλευση του σύμπαντος και τη δύναμη που το κινεί και από μερικές δυτικές σχολές, ιδιαίτερα από τους πυθαγόρειους, που πίστευαν ότι η πρώτη αρχή έπρεπε να αναζητηθεί στον Αριθμό. Ο Αριθμός δηλαδή καθορίζει την αρμονία της μουσικής, τις κινήσεις του ήλιου, της σελήνης και των άστρων, τις αρχιτεκτονικές αναλογίες, έτσι, ο Αριθμός ταυτίζεται με κάθε τί που είναι οργανωμένο, άψογο, σωστό, καλό και ωραίο. Ο Σωκράτης έγινε γρήγορα διάσημος στους πνευματικούς κύκλους της Αθήνας και πιστεύοντας ότι ήταν ο μόνος από τους ανθρώπους που είχε επίγνωση της άγνοιάς του, πείσθηκε ότι ήταν προορισμένος να κάνει και τους άλλους να αποκτήσουν συνείδηση της αλήθειας για την ανθρώπινη άγνοια. Συνέχισε την αποστολή του αυτή ως το τέλος της ζωής του ασταμάτητα και επίμονα, ζητώντας αφορμή ν’ ανοίγει συζητήσεις, ιδιαίτερα με τη νεολαία φέρνοντας στο φως τις εσωτερικές αντιφάσεις των λαϊκών αντιλήψεων, προπάντων σε θέματα ηθικής και πολιτικής. Για αυτό το λόγο, ο Σωκράτης οδηγήθηκε στο δικαστήριο, το 339 π.Χ. όπου και κατηγορήθηκε μπροστά σε 501 δικαστές, για ασέβεια και για διαφθορά της αθηναϊκής νεολαίας. Εξήγησε στους δικαστές τη ζωή του και τις πράξεις του και κρίθηκε ένοχος με πλειοψηφία 60 ψήφων. Ο κατήγορος ζήτησε την ποινή του θανάτου. Ο Σωκράτης πρότεινε να καταδικαστεί σε χρηματική ποινή μισό τάλαντο τότε. Οι δικαστές ήταν υποχρεωμένοι από το νόμο να διαλέξουν τη μία από τις δύο προτάσεις και διάλεξαν το θάνατο. Ο Σωκράτης θα μπορούσε να δραπετεύσει, αλλά δε θέλησε και ένα μήνα μετά τη δίκη, ήπιε το κώνειο, τριγυρισμένος από τους αφοσιωμένους φίλους του. Μαζί τους πέρασε τις τελευταίες του ώρες συζητώντας για την αθανασία της ψυχής.
