Δραματική, ποιητική ταινία από τη Ρωσία του Αλεξει Φεντορτσένκο. Όταν η γυναίκα του Μίρον, Τάνια, πεθαίνει, αυτός ζητά από τον καλύτερο του φίλο Άιστ να τον βοηθήσει να την αποχαιρετήσει σύμφωνα με τις παραδοσιακές τελετουργίες των Μέργια, μιας αρχαίας Φιλανδό-ουγγρικής φυλής από την λίμνη Nero (Μαύρη). Στο δρόμο, όπως συνηθίζετε στους Μέργια, ο Μίρον μοιράζεται προσωπικές αναμνήσεις από την συζυγική ζωή με τον φίλο του.
Ταινία τρυφερή και μελαγχολική, ένα οπτικό ποίημα, ένας λυγμός! Βαδίζει επάνω σε ένα δυνατό αφηγηματικό ιστό που βασίζεται στον εσωτερικό ρυθμό και όχι σε σκηνοθετικά κόλπα. Λιτή, σχεδόν ασκητική, ένα ειλικρινές δράμα που πηγάζει από τα βάθη των χρόνων.
